معنی واقعه

حادثه، پیش آمد، قیامت، رستاخیز. [خوانش: (قِ عِ) [ع. واقعه] (اِ.)]

Development, Episode, Event, Happening, Incident, Occasion

olay, hadise

رویداد،اتفاق،رخداد،حادثه

حادثه، پیشامد،
[مجاز] قیامت،
(اسم) پنجاه‌وششمین سورۀ قرآن کریم، مکی، دارای ۹۶ آیه،
[قدیمی، مجاز] مرگ،
[قدیمی] قرارگرفته و واقع‌شده در مکانی،
[قدیمی، مجاز] جنگ، پیکار،

رویداد، رخداد

رویداد - رخداد

اتفاق، پیشامد، حادثه، رویداد، سانحه، سانحه، عارضه، قضیه، ماجرا، پیکار، جنگ، رزم، کارزار، نبرد، خواب، رویا، نوم، فوت، مرگ، موت، رستاخیز، قیامت، حال، حسب‌حال، وضع، واقعات

حادثه

نازله، حادثه، اتفاق، پیش آمد

‎ گزارش نویس، پاسخنویس تفصیل شغل واقعه نویسان آنست که جواب نامه هایی که از پادشاهان به پادشاه ایران نوشته شود واقعه نویس انشانماید. ))

سختی دیده درد کشیده (صفت) مصیبت دیده بلا رسیده: ((یاری دوسه داشت دل رمیده چوناوهمه واقعه رسیده. )) (نظامی)

حسب واقعه. [ح َ ب ِ ق ِ ع َ / ع ِ] (ترکیب اضافی، اِ مرکب) جریان و گزارش واقعه و حادثه: یکی ازمتعلقان منش برحسب واقعه مطلع گردانید. (گلستان).

روز واقعه. [زِ ق ِ ع َ / ع ِ] (ترکیب اضافی، اِ مرکب) روز مرگ:
به روز واقعه تابوت ما ز سرو کنید
که میرویم به داغ بلندبالایی.
حافظ.
به خاک پای تو ای سرو نازپرور من
که روز واقعه پا وامگیرم از سر خاک.
حافظ.

واقعه رسیده. [ق ِ ع َ / ع ِ رَ / رِ دَ / دِ] (ن مف مرکب) مصیبت دیده. مصیبت رسیده:
یاری دو سه داشت دل رمیده
چون او همه واقعه رسیده.
نظامی.

واقعه طلبی. [ق ِ ع َ / ع ِ طَ ل َ] (حامص مرکب) حادثه جوئی. ماجراجوئی. فتنه انگیزی.

واقعه دیده. [ق ِ ع َ / ع ِ دی دَ / دِ] (ن مف مرکب) کارآزموده. (آنندراج). مرد مجرب و آزموده. (ناظم الاطباء). جنگ دیده: تنی چند ازمردان واقعه دیده ٔ کارآزموده بفرستادند. (گلستان).

182