معنی وابسته

وابسته. [ب َ ت َ / ت ِ] (ن مف مرکب) مربوط. متعلق. موقوف. منحصر. منسوب و ملازم. (آنندراج). ج، وابستگان. || در سفارتخانه ها به درجه ای از مأمورین سیاسی اطلاق میشود. و وقتی این کلمه با مضاف الیه استعمال شود معنی آن فرق خواهد کرد مثل وابسته ٔ نظامی یا وابسته ٔ تجارتی، فرهنگستان این کلمه را بجای آتاشه برگزیده است. (مصوبات فرهنگستان). || منسوب. منتسب: وابسته ٔ فلان، از کسان او. منسوب بدو. || خویش سببی. خویش غیرنسبی. یکی از کسان کسی. کس. پیوند. || نوکر و سایر منسوبان.
- وابسته ٔ تجارتی، کارگزار و عامل تجارتی دولتی در سفارتخانه ٔ وی در مملکت دیگر.
- وابسته ٔ فرهنگی، نماینده و عامل امور معارفی دولتی در سفارتخانه ٔ وی در مملکت دیگر.
- وابسته ٔ نظامی، کارگزار و عامل نظامی دولتی در سفارت خانه ٔ وی در مملکت دیگر.

وابسته بودن. [ب َ ت َ / ت ِ دَ] (مص مرکب) وابسته بودن به، معلق بودن بر. وابسته به فلان امر بودن، بدان علاقه داشتن.

وابسته شدن. [ب َ ت َ / ت ِ ش ُ دَ] (مص مرکب) متعلق گردیدن. منوط شدن.

Allied, Ancillary, Attaché, Bound, Contingent, Correlative, Dependent, Germane, Pertinent, Relative, Relevant, Secondary, Ster _, Vassal

bağımlı

ویژگی آنچه مربوط و متعلق به چیز دیگر است، مرتبط،
(اسم) خویش، نزدیک، فامیل،
نیازمند، بسته: زندگی او وابسته به آن قرص بود،

خویش، خویشاوند، قریب، قوم، متعلق، منسوب، غیرمستقل، بسته، متوقف، مربوط، مشروط، منوط، موقوف، تابع، مطیع، منقاد، پابند، طفیلی، متصل، مرتبط، ملحق، اتاشه،
(متضاد) مستقل

مربوط، پیوسته

dipendente

addetto

مربوط، منسوب، خویشاوند، مأمور دولتی که سفارت آن دولت در کشور دیگر وظایفی را انجام دهد، اتاشه، بازرگانی مأمور دولتی که در سفارت آن دولت در کشور دیگر به امور بازرگانی رسیدگی کند. [خوانش: (بَ تِ) (ص مف.)]

آتاشه

منوط

تابع، ذو علاقه، صفه، قریب، متحد، مرافق، موسسه فرعیه

دلیل

سلطه القضائیه، قضائی

علمی

474