معنی نساج

نساج. [ن ِ] (ع اِ) شغل و صنعت بافندگی. (از ناظم الاطباء). رجوع به نساجت شود.

نساج. [ن َس ْ سا] (ع ص) جولاه. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج). بافنده. چولاه. (از ناظم الاطباء). بافنده ٔجامه. (غیاث اللغات). جولاهه. (مهذب الاسماء). جامه باف. جولا. حائک. گوفشانه. پای باف. بافکار:
عنکبوت آمد آنگاه چو نساجی
سر هر تاجی پوشید به دیباجی.
منوچهری.
گوهر مدح تو را دست هنر نَظّام است
حله ٔ شکر تورا طبع خِرَد نساج است.
مسعودسعد.
نساج نسبتم که صناعات فکر من
الا ز تار و پود خِرَد جامه تن نیند.
خاقانی.
|| در اصل لغت بافنده است و بر شوی مال برخلاف موضوع له اطلاق کنند. (ملخص اللغات حسن خطیب کرمانی). || زره گر. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). زراد. || دروغگوی سخن ساز. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). چاپچی.

مرغ نساج. [م ُ غ ِ ن َس ْ سا](ترکیب وصفی، اِ مرکب) پرنده ای است از راسته ٔ سبکبالان و از دسته ٔ مخروطی نوکان برنگهای زرد و خاکستری و سیاه باندازه ٔ گنجشکی و خاص بمناطق گرم افریقا و آسیاست و لانه ٔ خود را با مهارت بشکل کوزه یا کیسه می بافد.

Weaver

بافنده، جولاه، جولاهه،

بافنده، جولاه، جولاهه

(نَ سّ) [ع.] (ص.) جولاه، بافنده.

بافنده، جولاه

حریرباف

جولاه

جولاهه

حائک

بافنده جامه، جامه باف

مرغ بافکار از پرندگان

‎ (صفت) بافنده نساج، (اسم) عنکبوت. بافنده، نساج

نَسّاج، بافنده پارچه، ایضاً درغگو (بافنده دروغ از کلمات که به فارسی هم دروغ باف می گویند)،

114