معنی موکول

موکول. [م َ] (ع ص) به دیگری سپرده. (منتهی الارب). امر موکول، کار به دیگری سپرده. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). کاری که به دیگری سپرده شده باشد. (آنندراج): زعامت آن ملاعین با طاغوتی که به یحیی معروف بود موکول. (ترجمه ٔ تاریخ یمینی ص 358). || حواله شده. || سفارش شده. || سپرده شده. (ناظم الاطباء). مشروط. مربوط. محول شده.
- موکول به، واگذاشته به. منوط به: تشکیل جلسه موکول به بازگشت مدیر است. (از یادداشت مؤلف).

واگذار‌شده، سپرده‌شده،
وابسته به ‌دیگری،

بدیگری سپرده، واگذاشته شده

(مُ) [ع.] (اِمف.) واگذار شده، سپرده شده.

محول

محول شده به وقت دیگر

محول

تعویق، معوق، منوط، وابسته، مشروط، موقوف، محول، واگذار، سپرده‌شده

منوط کردن، وابسته کردن، مشروط کردن، واگذاشتن، واگذاری کردن، محول کردن

منوط شدن، وابسته شدن، واگذار شدن، محول‌شدن

تابع، شرطی

اجل (مع الشد)

موضوع

مَوکوُل، (اسم مفعول وَکَلَ، یَکِلُ، وَکَل و وُکُول) واگذار شده، سپرده شده (کاری به دیگری)، تفویض شده، مُحَوَّل گردیده، در فارسی به معنای وابسته و مشروط نیز مصطلح است،

Satzgegenstand (m), Subjekt (n), Thema (n)

102