معنی مفتضح

مفتضح. [م ُت َ ض ِ / ض َ](ع ص) رسواو نمایان.(منتهی الارب)(آنندراج)(ناظم الاطباء): فضوح، ای مُفِتضِح.(محیط المحیط)(معجم متن اللغه). || بی آبرو و بی ناموس و بی آبروشده و رسواگشته و بدنام.(از ناظم الاطباء). که عیب یا عیبهای نهانی او آشکار شده است.(یادداشت به خط مرحوم دهخدا).
- مفتضح شدن، رسوا شدن. بدنام شدن. بی آبرو شدن.
- مفتضح کردن، رسوا کردن. بدنام کردن. بی آبرو کردن.

Disreputable

(مُ تَ ضَ) [ع.] (اِمف.) رسوا، بی آبرو.

ننگ‌آور

ننگ آور

آبرو باخته

سیی السمعه، مخزی

رسوا و نمایان، بی آبرو و بی ناموس و رسوا گشته

مُفتَضِح، رسوا شونده، مشهور و منتشر شوند (معایب یا هر امر دیگر)، رسوا و بی آبرو، در فارسی گاهی مُفتَضَح تلفظ می کنند،

رسوا، نمایان،

بدنام، بی‌آبرو، رسوا، ننگین،
(متضاد) آبرومند، خوشنام، زشت، بد

بدنام‌شدن، رسوا شدن، بی‌آبرو شدن

بدنام کردن، رسوا کردن، بی‌آبرو کردن

Niederträchtig, Ruchlos, Schamlos, Schändlich, Verrucht, Verrufen

رسوا

مفتضح

1328