معنی معاضدت

معاضدت. [م ُ ض َ / ض ِ دَ] (از ع، اِمص) یاری دادن و بازوی یکدیگر بودن. (غیاث). پشتی کردن. یاری کردن. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). || یاری. یارمندی. نصرت. اعانت. معاونت. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا): زمام حل و عقد و بسط و قبض و ابرام و نقض به دست حزامت و شهامت او دادند و فایق خاص را از برای معاونت و معاضدت به وی بازبستند. (ترجمه ٔ تاریخ یمینی چ 1 تهران ص 62). این ساعت با قوت و شوکت خصم و اضطراب وقت و تشویش حال جز مظاهرت و مضافرت و معاضدت و معاقدت چاره نیست. (ترجمه ٔ تاریخ یمینی چ 1 تهران ص 148). و رجوع به معاضده شود.

Aid, Bailout, Co-Operation, Contribution, Cooperation, Ministration, Ministry, Partnership, Teamwork

دستگیری، کمک، مدد، مساعدت، مظاهرت، معاونت، هم‌دستی، همراهی، یاری، یاوری، کمک کردن، یاری کردن

یاری کردن، کمک کردن، یاری دادن، مساعدت کردن

تعاون، معاضدت، همکاری، همیاری

کمک، مساعدت، معاضدت، یاری

تایید، عون، کمک، مدد، معاضدت، نصرت، همرایی، یاری

امداد، کمک، یاری، یاری‌رسانی، مدد، عنایت، مساعدت، معاضدت، یاوری

(مُ ضَ دَ) [ع. معاضده] (مص م.) یکدیگر را یاری کردن.

بازو به بازوی هم دادن،
به یکدیگر کمک کردن،

یاوری

پشتی کردن، یاری کردن، اعانت

معاضدت

معاضدت قضایی (یا حقوقی)

دستیاری حقوقی، معاضدت (یا کمک) حقوقی

رفاقت، معاضدت،

1315