معنی مختص

مختص. [م ُ ت َص ص] (ع ص) خاص کرده. خاص گردیده. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). مخصوص شده و خاص شده. پسندشده و انتخاب شده. (ناظم الاطباء). ج، مُختَصّات. || مصاحب و همدم و مونس و دوست برگزیده. (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جانسون). و رجوع به اختصاص شود.

مختص الملک. [م ُ ت َص ْ صُل ْ م ُ] (اِخ) معین الدین ابونصر احمدبن فضل بن محمود که به سال 518 هَ. ق. به وزارت سلطان سنجر رسید و به سال 521 هَ. ق. به دست باطنیان کشته شد. و رجوع به تجارب السلف و فرهنگ فارسی معین و غزالی نامه شود.

Particular, Peculiar, Peculiarity, Specific, Specific _

(مُ تَ صّ) [ع.] (اِمف.) اختصاص یافته، آنچه خاص کسی یا چیزی باشد.

آنچه خاص کسی یا چیزی باشد، اختصاص‌یافته، خاص‌گردیده،
(اسم، صفت) [قدیمی] آنکه که نسبت به کسی نزدیک است، مقرب،

مُختَصّ، خاصّ، اختصاص یافته،

منحصر

انحصار

اختصاص

منحصر

سیدالمرسلین

خاص، مخصوص، ویژه، اختصاص‌یافته

اختصاص دادن، ویژه گردانیدن

اختصاص یافته

tahsis etmek

مرض مستوطن

1130