معنی متعاقب

متعاقب. [م ُ ت َ ق ِ] (ع ص) از پی همدیگر دونده و از پس دونده. (غیاث) (آنندراج). در پی و متوالی. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). || پی در پی. || از همه عقب تر و آخرتر. (ناظم الاطباء).
- متعاقب هم، ازپس هم. (ناظم الاطباء).

متعاقب. [م ُ ت َ ق َ] (ع ص) از پی آمده. (فرهنگ فارسی معین). || (ق) عقب. دنباله. (فرهنگ فارسی ایضاً): متعاقب شیخ علی خان زند، سردار که مقدمه الجیش بود در یک فرسخی تیپ ها آراسته مقابل لشکر شاهزاده قرار گرفته. (مجمل التواریخ گلستانه، از فرهنگ فارسی ایضاً).

Consequent, Eventual, Pursuant, Subsequent, Successive, Upon

پی‌درپی،
* متعاقبِ: پس از، در پیِ،

پشت سر هم پی در پی، متوالی

پشت سر هم پی‌درپی، متوالی

متعاقب

لاحق

از پی آمده، عقب، دنباله

(مُ تَ قِ) [ع.] (اِفا.) از پی هم آینده.

به دنبال، در پی

دنبال، دنباله، عقب، درپی، درتعقیب، پیرو، پشت‌سرهم، پی‌درپی، متوالی، به‌دنبال‌هم

به دنبال، درپی

مُتَعاقِب، از پی آینده، یکی بعد از دیگری آینده، یکی عقب دیگری سوار شونده، در امری تعاون کننده،

پسروی دریا

متعاقب

613