معنی قصص

قصص. [ق َ ص َ] (ع مص) قَص ّ. (اقرب الموارد). رجوع به قَص ّ شود.

قصص. [ق َ ص َ] (ع اِ) سینه یا سر آن یا میانه ٔ آن یا استخوان آن. || قصه. || پشم بریده ٔ گوسفند. (اقرب الموارد) (منتهی الارب). رجوع به قَص ّ شود. || قصص الهُزال، دنوالموت. (اقرب الموارد).

قصص. [ق ُ ص َ] (ع اِ) ج ِ قُصّه. (اقرب الموارد) (منتهی الارب). رجوع به قُصّه شود.

قصص. [ق ِ ص َ] (ع اِ) ج ِ قِصّه. (اقرب الموارد) (منتهی الارب). رجوع به قصه شود.

قصه
بیست‌وهشتمین سورۀ قرآن کریم، مکی، دارای ۸۸ آیه،

قَصَص، غیر از معانی مصدریِ قَصَّ یَقُصُّ- فنّ قصه سرائی- قصه گوئی- سینه- استخوان سینه،

قِصَص، حکایت ها، داستان ها (مفرد: قِصَّه)،

قَصَص، نام سوره 28 قرآن که مکیّه و 88 آیه دارد،

قَصّ، قَصَص، (قَصَّ، یَقُصُّ) بریدن و چیدن (مو و ناخن)، قطع کردن، نزدیک شدن مرگ،

قصّ-قَصَص، (قَصَّ-یَقُصُّ) بریدن و چیدن (مو و ناخن)، قطع کردن- نزدیک شدن مرگ،

(قِ صَ) [ع.] (اِ.) جِ قصه.

حکایت ها

حکایت ها، داستان ها، از سوره های مکی

جمع قصه

تعبیر خواب سوره قصص
ابراهیم کرمانی می‌گوید: اگر ببینی سورۀ قصص را می‌خوانی، دائماً در راه دین و درستی کوشش خواهی کرد. ‌‌‌‌‌
امام صادق (ع) می‌فرمایند: مال و اموال بسیار به دست می‌آوری.
تعبیرگری می‌گوید: مال و نعمت به دست می‌آوری و همچنین به ذکر خداوند مشغول می‌شوی.
هدف از نزول سوره قصص
غرض این سوره وعده جمیل به مؤمنین است؛ مؤمنینى که در مکه قبل از هجرت به مدینه عده اندکى بودند که مشرکین و فراعنه قریش ایشان را ضعیف و ناچیز می‌شمردند، و اقلیتى که در مکه در بین این طاغیان در سخت‏‌ترین شرایط به سر می‌بردند و فتنه‌ها و شداید سختى را پشت سر می‌گذاشتند، خداى تعالى در این سوره به ایشان وعده می‌دهد که به زودى بر آنان منت نهاده و پیشوایان مردم قرارشان می‌دهد، و آنان را وارث همین فراعنه می‌کند، و در زمین مکنتشان می‌دهد، و به طاغیان قومشان آنچه را که از آن بیم داشتند نشان می‌دهد.
سوره قَصَصْ بیست و هشتمین سوره و از سوره‌های مکی قرآن است که در جزء ۲۰ قرآن جای دارد. دلیل نام‌گذاری این سوره به نام «قصص»، پرداختن به داستان‌های مربوط به برخی از پیامبران است. داستان تولد حضرت موسی، ازدواج او با دختر شعیب، مبارزه موسی با فرعون، داستان قارون و بهانه‌های مشرکان مکه برای ایمان نیاوردن به پیامبر (ص) از مطالب سوره قصص است.
آیات ابتدایی سوره قصص
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِیمِ
طسم﴿١﴾
به نام خدا که رحمتش بی‌اندازه است و مهربانی‌اش همیشگی
طاء، سین، میم
تِلْکَ آیَاتُ الْکِتَابِ الْمُبِینِ ﴿٢﴾
این آیات [باعظمت] کتاب روشنگر است.
نَتْلُو عَلَیْکَ مِنْ نَبَإِ مُوسَىٰ وَفِرْعَوْنَ بِالْحَقِّ لِقَوْمٍ یُؤْمِنُونَ ﴿٣﴾
بخشی از سرگذشت [مهم] موسی و فرعون را برای [عبرت گرفتن] مردمی که ایمان می آورند به حق و راستی بر تو می خوانیم.
إِنَّ فِرْعَوْنَ عَلَا فِی الْأَرْضِ وَجَعَلَ أَهْلَهَا شِیَعًا یَسْتَضْعِفُ طَائِفَهً مِنْهُمْ یُذَبِّحُ أَبْنَاءَهُمْ وَیَسْتَحْیِی نِسَاءَهُمْ ۚ إِنَّهُ کَانَ مِنَ الْمُفْسِدِینَ ﴿۴﴾
همانا فرعون [در سرزمین مصر] برتری جویی و سرکشی کرد و مردمش را گروه گروه ساخت، در حالی که گروهی از آنان را ناتوان و زبون گرفت، پسرانشان را سر می برید، و زنانشان را [برای بیگاری گرفتن] زنده می گذاشت؛ بی تردید او از مفسدان بود.
وَنُرِیدُ أَنْ نَمُنَّ عَلَى الَّذِینَ اسْتُضْعِفُوا فِی الْأَرْضِ وَنَجْعَلَهُمْ أَئِمَّهً وَنَجْعَلَهُمُ الْوَارِثِینَ ﴿۵﴾
و ما می خواستیم به آنان که در آن سرزمین به ناتوانی و زبونی گرفته شده بودند، نعمت های با ارزش دهیم، و آنان را پیشوایان مردم و وارثان [اموال، ثروت ها و سرزمین های فرعونیان] گردانیم.

280