معنی عازم

عازم. [زِ] (ع ص) آهنگ کننده. (منتهی الارب) (آنندراج). || کوشش کننده. (ناظم الاطباء). کسی که اراده ٔ حتمی به انجام کاری کند. (فرهنگ نظام).

عازم شدن. [زِ ش ُ دَ] (مص مرکب) آهنگ کردن. قصد کردن:
یارب بفضل خویش ببخشای بنده را
آن دم که عازم سفر آن جهان شود.
سعدی.

Bound, For

قصد کننده، اراده کننده، کوشش کننده، در فارسی: مسافر، رونده. [خوانش: (زِ) [ع.] (اِفا.)]

کسی که عزم و ارادۀ کاری می‌کند، قصدکننده بر انجام کاری،
آن‌که قصد دارد به طرف جایی حرکت کند،

رهسپار، راهی

عازِم، عزم کننده- قصد کننده- دعوت کننده به میهمانی و یا جشن- سوگند خورده (جمع:عَزَمَه)،

مسافر، رونده

قصد کننده

رهسپار

رهسپار - راهی

ذهاب

اجازه، اصعد، بدایه

اِتَّجَهَ إلی

کسی که اراده حتمی به انجام کاری کند، کوشش کننده، آهنگ کننده

Funktionierend, Gehend, Geschwindigkeit (f), Weggehend

118