معنی طو

طو. (ترکی، اِ) طوی. ضیافت. عروسی:
دائماً خاقان ما کرده ست طو
گوش مارا می کشد لاتقنطوا.
مولوی.

طو. [طَ وِن ْ] (ع ص) گرسنه. طاو. طاوی. (منتهی الارب).

قصرالطوب. [ق َ رُطْ طو] (اِخ) جائی است در افریقا. (معجم البلدان).

حجرالطور. [ح َ ج َ رُطْ طو] (ع اِ مرکب) حجرالدم شادنه. رجوع به حجرالدم شود.

طوطله. [طو طَ ل َ] (اِخ) تطیله. شهری به اسپانیا. (نخبه الدهر دمشقی ص 245).

تو. [ت ُ] (ترکی، اِ) طو. طوی. مهمانی و ضیافت. (برهان) (آنندراج). ضیافت و مهمانی. (ناظم الاطباء).

طوطکان. [طو طَ] (اِخ) قریه ای است هشت فرسنگی میانه ٔ جنوب و مشرق سوریان. (فارسنامه ناصری).

الطوسی. [اَطْ طو] (اِخ) لقب خواجه نصیرالدین طوسی. || لقب فردوسی طوسی. (ناظم الاطباء). رجوع به فردوسی شود.

[تر.] (اِ.) ضیافت، جشن.

طوی

جشن ترکی

طو

گرسنه ترکی جشن (اسم) ضیافت جشن.

Provisionally

سفتی طو لی

15