معنی سگک

سگک. [س َ گ َ] (اِ مصغر) مصغر سگ. (ناظم الاطباء) (برهان) (شرفنامه) (آنندراج). || گیاهی باشد که بار و میوه ٔ آن گرهی است کوچک و پرخار که در جامه آویزد. (برهان) (آنندراج) (ناظم الاطباء). || نوعی از قلاب. (آنندراج) (برهان) (ناظم الاطباء).

سگک دوز. [س َ گ َ] (نف مرکب) سگک دوزنده. کسی که سگک را به کمربند یا تسمه یا کفش دوزد. (فرهنگ فارسی معین).

آلوچه سگک. [چ َ / چ ِ س َ گ َ] (اِ مرکب) قسم پست و خرد و ترش ِ آلوچه. نِلْک. آلوکوهی.

سگک واژونه. [س َ گ َ ک ِ ن َ / ن ِ] (ترکیب وصفی، اِ مرکب) نام داو از کشتی. (آنندراج) (غیاث).

چاه سگک. [س َ گ َ] (اِخ) دهی است از دهستان طبس مسینا بخش درمیان شهرستان بیرجند که در 154 هزارگزی جنوب خاوری درمیان و 42 هزارگزی خاور درح واقع شده. جلگه و گرمسیر است و جمعیتی ندارد. آبش از چشمه و چاه است و مالداران از آن آب استفاده مینمایند. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9).

چشمه سگک. [چ َ م َ س َ گ َ] (اِخ) دهی است از دهستان مرکزی بخش فریمان شهرستان مشهد که در 18 هزارگزی باختر فریمان واقع است. دامنه ای است معتدل و 88 تن سکنه دارد. آبش از قنات، محصولش غلات و بنشن، شغل اهالی زراعت و گله داری وراهش مالرو است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9).

Clasp

(سَ گَ) (اِمصغ.) نوعی قلاب چهار - گوش یا نیم دایره یا گرد برای بستن کفش، کیف، کمربند و...

حلقۀ کوچک یا قلاب فلزی که برای بستن کمربند، کفش یا تزیین به کار می‌رود،
[مصغر سگ] سگ کوچک،

اصطلاحی در کشتی

اصطلاحی در کشتی، بخشی از کمربند

قفل کمربند

بخشی از کمربند

ابزیم

(اسم) سگ کوچک، نوعی قلاب چهار گوش یا نیم دایره که برای بستن کفش پوتین و کمر بند لباس به کار رود.

(صفت) کسی که سگک را به کمر بند یا تسمه یا کفش دوزد.

100