معنی دادسرا

دادسرا. [س َ] (اِ مرکب) پارکه. اداره ٔ مدعی العموم. محل کار دادستان و دادیاران و بازپرسان. و آن سه باشد: 1- دادسرای شهرستان، دادسرایی که در معیت دادگاههای شهرستان کار کند و دارای دادستان و بازپرس است.2- دادسرای استان، دادسرایی که در معیت دادگاه استان بکار پردازد و دارای دادستان و دادیار است ولی بازپرس ندارد و بر دادسرای شهرستان نظارت کند. 3- دادسرای تمیز، دادسرایی که در معیت دیوان عالی تمیز (دیوان کشور) کارکند و فاقد بازپرس است اما دارای دادستان (دادستان کل کشور) و معاونینی است و بر همه ٔ دادسراهای کشور نظارت کند. دادسرای دیگری در تشکیلات عدلیه هست و آن دادسرای عالی انتظامی قضاه است که در معیت دادگاه عالی انتظامی قضاه بکار بپردازد و بتخلفات قضاه رسیدگی کند و دارای دادستان و معاونین است و منحصراً در مرکز کشور باشد.

(سَ) (اِمر.) اداره ای در دادگستری که تحت نظر دادستان کار کند، اداره مدعی عمومی.

(کِ) [فر.] (اِ.) دادسرا.

شغل دادستان، محل دادگاه، دادسرا. [خوانش: (~.) (اِ.)]

قسمتی از ادارۀ دادگستری شامل شعبه‌های بازپرسی که کارمندان آن زیر نظر دادستان کار می‌کنند،

پارکه

دادسرا

دادسرا

دادگاه، عدالتخانه، محکمه

دادسرا، دادگستری، عدلیه، محکمه

دادسرا، دادگاه، دادگستری، محکمه

(اسم) اداره ای در دادگستری که تحت نظر داد ستان کار کند اداره مدعی عمومی یا دادسرای نظامی استان اداره ای در دادگستری که مرکب است از یک دادستان و یک دادیار برای هر شعبه پارکه استیناف. یا دادسرای شهرستان اداره ای در دادگستری که مرکب است یک دادستان و یک دادیار پارکه بدایت.

پارکه

دادسرا

صحن دادگاه، دادسرا

270