معنی خلافکاری

تخلف، بزهکاری

بدکرداری

مافیا

هر سازمان تروریستی، هر خلافکاری زیرزمینی

تخلف، ارتکاب جرم، قانون‌شکنی، بزه‌کاری، مجرمیت، بزه، جرم

Delinquency, Misdoing, Wrong, Wrongdoing

ناروا کاری نشایستگری عمل خلافکار

رفتار خلاف قانون، سوء رفتار، سوء اداره، خلافکاری

ستیزه کاری. [س ِ زَ / زِ] (حامص مرکب) عمل ستیزه کار. لجاجت. خصومت:
چونکه دید او ستیزه کاری من
ناشکیبی و بیقراری من.
نظامی.
بر وفق چنین خلافکاری
تسلیم به از ستیزه کاری.
نظامی.
رجوع به ستیزه کار شود.

942