معنی حجج

حجج. [ح ُ ج ُ] (ع اِ) راه های کنده شده. (منتهی الارب). || جراحات که غور آن بمیل دریافته باشند. (منتهی الارب).

حجج. [ح ُ ج َ] (ع اِ) ج ِ حجت، حجتها؛ حجج الاسلام. || اسناد و حکم نامه ها: دیگر احتیاط در اموری که تعلق به نوشتن حجج و وثائق و انواع کتب و اصناف حکم نامه ها... (تاریخ غازانی ص 233).

حجج. [ح ِ ج َ] (ع اِ) ج ِ حِجه. (ترجمان عادل بن علی). سالها.

(تک: حجه) گواه ها (اسم) جمع حجت. یا حجج اسلام. جمع حجت اسلام (حجه الاسلام) حجه الاسلامان.

گواهان اسلام

جمع حجت

حجج

حجج، دلایل، ادله

حجج، ادله ، دلایل

حُجَج، دلائل و بَراهین (مفرد:حُجَّت)،

(حُ جَ) [ع.] (اِ.) جِ حجت، دلایل.

حجت

دلایل، حجت‌ها، دلیل‌ها، براهین، برهان‌ها، اسناد، مدارک، حجت‌الاسلام‌ها

ادله، برهان‌ها، بینات، حجت‌ها، حجج، دلایل، دلیل‌ها، فرنودها

(شعیب) گفت: «من مى‏خواهم یکى از این دو دخترم را به همسرى تو درآورم به این شرط که هشت سال براى من کار کنى؛ و اگر آن را تا ده سال افزایش دهى، محبّتى از ناحیه توست؛ من نمى‏خواهم کار سنگینى بر دوش تو بگذارم؛ و ان شاء الله مرا از صالحان خواهى یافت»

14