معنی بدذات

بدذات. [ب َ] (ص مرکب) بداصل و بدنژاد و کسی که نیک طینت نباشد.خبیث. (از آنندراج). بداصل و بدگوهر و مفسد. (ناظم الاطباء). بدفطرت. بدجبلت. بدگهر. مقابل خوش ذات. (یادداشت مؤلف). || ناقلا. (یادداشت مؤلف).

Blackguard, Devilish, Diabolic

آب زیرکاه

تاریک‌دل

بدنهاد، بدسرشت

تاریک ‌دل

جلب

خبیث

دژخیم

بداصل، بدگوهر

بداصل، بدگوهر، بدسرشت،

بداصل، بدجنس، بدخواه، بدسرشت، بدطینت، بدفطرت، بدکردار، بدگهر، بدنفس، بدنهاد، پست‌فطرت، خبیث، شریر، مفسد، ناجوانمرد،
(متضاد) خوش‌باطن، خوش‌ذات، نیک‌گوهر

شقی، نذل

malvagio

Bösewicht (m), Schurke (m)

کج سرشت

1107