معنی گدار

گدار. [گ ُ] (اِ) معبر. ممر: اسگدار؛ اسب گدار. گاوگدار. کبک گدار.
- بی گدار به آب زدن، بی احتیاط به کاری قیام کردن. بی فکر کاری را انجام دادن.

گاه گدار. [گ ُ] (ق مرکب) گاه و گدار. ندرهً. به ندرت.

بی گدار. [گ ُ] (ص مرکب) (از: بی + گدار = معبر) بی معبر.
- بی گدار به آب زدن، احتیاط نکردن. بی پروا به کاری پرداختن. رجوع به گدار شود.

اسپ گدار. [اَ گ ُ] (اِ مرکب) اسب گدار. اسب گذار. اسکدار. معبر اسب. و شاید ریشه ٔ کلمه ٔ اسکوتاری همین کلمه باشد.

gaddar

(گُ) (اِ.) معبر و گذرگاه در آب، پایاب، جای کم عمق رودخانه که می توان پهنای آن را بدون شنا کردن پیمود.

بخش کم ژرفاى رودخانه

گودی ته دره

گذرگاه میانکوه

گذرگاه میان کوه

زمان موقع

کولی

گودی ته دره،
جایی از رودخانه که خشک و بی‌آب باشد،
گذار و عبور،
معبر و گذرگاه،

Chasm, Ford, Gorge, Shoal

معبر، وادی

گودی ته دره، عبور و گذرگاه

225