معنی چدر
لغت نامه دهخدا
چدر. [چ َ دَ] (اِ) چادرو ردا. || سفره و پرده. (ناظم الاطباء).
چدر. [چ َ] (اِ) اشتر ماده ٔ چهارساله را گویند. (برهان) (آنندراج) (ناظم الاطباء).
چدر. [چ َ دَ] (اِ) بمعنی چاره و علاج باشد. چاره. (برهان) (آنندراج). علاج و تدبیر و چاره. (ناظم الاطباء). گزیر. بُدّ:
بدان نهیب که در خیلشان فتاد نهاب
بجز ایاب نجستند هیچ چار و چدر.
قاآنی.
رجوع به چاره شود.
کلاته چدر
کلاته چدر. [ک َ ت ِ چ ُ دَ] (اِخ) دهی است از دهستان اردمه ٔ بخش طرقبه ٔ شهرستان مشهد. محلی کوهستانی و معتدل است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9).
چار و چدر
چار و چدر. [رُ چ َ دَ] (اِ مرکب، اتباع) تدبیر. (برهان) (آنندراج). چاره. (برهان) (آنندراج):
او چار به کارمن چو درکرد
چاروچدر از کسی نخواهم.
قریعالدهر (از آنندراج).
|| علاج. (برهان) (آنندراج).
فرهنگ عمید
چاره، گزیر،
علاج،
حل جدول
فرهنگ فارسی هوشیار
واژه پیشنهادی
سبکتکین
معادل ابجد
207