معنی پرورشگاه
لغت نامه دهخدا
پرورشگاه.[پ َرْ وَ رِ] (اِ مرکب) محل پرورش. آنجا که نگاهدارند و پرورش دهند. آنجا که تربیت کنند:
دو پستان که امروز دلخواه اوست
دو چشمه هم از پرورشگاه اوست.
(بوستان).
- پرورشگاه یتیمان، جائی که کودکان یتیم را در آن نگاهداری و پرستاری کنند. دارالایتام.
فرهنگ معین
(~.) (اِمر.) محل نگه داری و پرورش کودکان بی سرپرست.
فرهنگ عمید
محل پرورش،
جایی که کودکان بیسرپرست را نگهداری، پرستاری و تربیت میکنند،
[قدیمی] دارالتربیه،
دارالتربیه
پرورشگاه،
حل جدول
دارالایتام
فارسی به عربی
مترادف و متضاد زبان فارسی
دارالایتام، دارالتربیه، شیرخوارگاه، یتیمخانه
فرهنگ فارسی هوشیار
فارسی به آلمانی
Kindermädchen (n), Krankenschwester (f), Pflegen, Schwester (f)
پرورشگاه حیوانات اهلی
Bauernhof (m), Bewirtschaften
انگلیسی به فارسی
معادل ابجد
734