معنی وابند

لغت نامه دهخدا

وابند

وابند. [ب َ] (اِ مرکب) در اصطلاح بنایان، محل تقاطع دو دیوار.


رسف

رسف. [رَ] (ع مص) رَسَفان. رفتن به رفتار پای بند بر پای. (آنندراج) (از اقرب الموارد) (از ناظم الاطباء) (از منتهی الارب). از آن است حدیث حدیبیه: فجاء ابوجندل یرسف فی قیوده، ای یتحامل برجله مع القید. (منتهی الارب). رفتن با بند. (تاج المصادر بیهقی). وابند رفتن. (مصادر اللغه ٔ زوزنی). و رجوع به رسفان شود.

حل جدول

وابند

محل تقاطع دو دیوار


محل تقاطع دو دیوار

وابند


محل تقاطع دودیوار

وابند

فرهنگ معین

وابند

(بَ) (اِ.) محل تقاطع دو دیوار.

معادل ابجد

وابند

63

پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا وارد حساب کاربری خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید ثبت نام کنید.
اشتراک گذاری