معنی هندسه

لغت نامه دهخدا

هندسه

هندسه. [هََ دَ / هَِ دِس َ / س ِ] (معرب، اِ) و در عربی به فتح اول به معنی اندازه و شکل باشد. (برهان). از اصول علوم ریاضی است و علمی است که در آن از احوال مقدارها و اندازه ها بحث شود. (از کشاف اصطلاحات الفنون). دانستن اندازه ها است و چندی یک از دیگر و خاصیت صورتها و شکلها که اندر جسم موجود است. (التفهیم ابوریحان بیرونی ص 3). هندسه آن رشته از ریاضیات است که مطالعه در فضا و اشکال و اجسام قابل تصور در این فضا می نماید:
ستاره شمر نیست از ما کسی
که از هندسه بهره دارد بسی.
فردوسی.
در چنین ادوات خصوصاً در هندسه آیتی بود. (تاریخ بیهقی). و هیچ پادشاه چنین بنا نفرمود و همه به دانش و هندسه ٔ خویش ساخت. (تاریخ بیهقی).
به علم هندسه سر برکشیده
به سند و هند و اطراف خراسان.
ناصرخسرو.
جمشید ملک هیأت، خورشید فلک هیبت
یک هندسه ٔ رایش معمار همه عالم.
خاقانی.
گر به زمین افتدی هندسه ٔ رای تو
قوس قزح سازدی طاق پل رود زم.
خاقانی.
ترکیب ها:
- هندسه باز. هندسه ٔ تحلیلی. هندسه ٔ ترسیمی. هندسه ٔ دیفرانسیل. هندسه ٔ رقومی. هندسه ٔ سینماتیک. هندسه ٔ غیراقلیدسی. هندسه ٔ فضایی. هندسه ٔ مسطحه. هندسه ٔ مقدماتی. رجوع به این مدخل ها شود.


هندسه ٔ تحلیلی

هندسه ٔ تحلیلی. [هَِ دِ س ِ ی ِ ت َ] (ترکیب وصفی، اِ مرکب) هندسه ای است که در آن با قبول عناصری، محاسبات جبری و آنالیزی داخل هندسه می گردد.

فارسی به انگلیسی

فارسی به ترکی

فرهنگ معین

هندسه

(هِ دِ س) [ع. هندسه] (اِ.) معرُبِ اندازه. علمی که درباره اشکال، ابعاد و اندازه گیری ها بحث می کند.

فارسی به عربی

حل جدول

هندسه

علم اشکال

فرهنگ واژه‌های فارسی سره

هندسه

دیوان

فرهنگ فارسی هوشیار

هندسه

از اصول علوم ریاضی است و علمی است که در آن از احوال مقدارها و اندازه ها بحث شود


هندسه تطبیقی

هندسه ی کاربردی


هندسه تحلیلی

هندسه ی آناکاویک


هندسه رقومی

هندسه پیکری


علم هندسه

دانش هندچک دانش هندسه


هندسه عملی

هندسه ی کاربردی


هندسه فضایی

هندسه ی اسپاشیک (اسپاش فضا)

فرهنگ عمید

هندسه

علمی که دربارۀ اشکال و ابعاد و اندازه‌گیری بحث می‌کند،

فارسی به ایتالیایی

هندسه

geometria

معادل ابجد

هندسه

124

پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا وارد حساب کاربری خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید ثبت نام کنید.
اشتراک گذاری