معنی نوسود | جدول یاب

لغت نامه دهخدا

نوسود

نوسود. [ن َ] (اِخ) قصبه ای است از دهستان اورامان لهون از بخش پاوه ٔ شهرستان سنندج، در 48 هزارگزی شمال غربی پاوه و 3 هزارگزی خط مرزی ایران و عراق، در منطقه ٔ کوهستانی سردسیری واقع است و 756 تن سکنه دارد. آبش از چشمه، محصولش میوه ها و لبنیات و مختصری غلات، شغل اهالیش زراعت و گله داری و کرایه کشی است. در نزدیکی این قصبه آثار قلعه ٔ خرابه ٔسموکه باقی است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5).

لفطه

لفطه. [] (اِخ) نام محلی کنار راه کرمانشاه به نوسود میان سیوه نان و بیروان در 39هزارگزی کرمانشاه.

بیروان

بیروان. [] (اِخ) نام محلی کنار راه کرمانشاه به نوسود میان لفطه و درونه در 43000گزی کرمانشاه. (یادداشت مؤلف).

پاوری

پاوری. (اِخ) نام محلی کنار راه کرمانشاه و نوسود میان بالکل و سیوه نان در 31000 گزی کرمانشاه.