معنی نظافت

نظافت. [ن َ ف َ] (ع اِمص) پاکیزگی. (بحر الجواهر) (آنندراج) (غیاث اللغات) (ناظم الاطباء). پاکی. (ناظم الاطباء). مقابل قذارت. (یادداشت مؤلف). نظافه. رجوع به نظافه شود.
- نظافت دادن، پاک و پاکیزه کردن. رفت و روب کردن:
همه به سجده نظافت دهد مساجد را
بلی منظف مسجد بود دم روباه.
خاقانی.
- نظافت کردن، در تداول، نظافت دادن. پاک و پاکیزه کردن.

Cleanliness, Cleanness, Hygiene

پاکیزگی

قشو

آب و جارو کردن

هاتاکی

پاکیزگی

پاکیزگی

(نَ فَ) [ع. نظافه] (اِمص.) پاکیزگی، تمیزی.

نظیف بودن، پاک بودن از چرک و پلیدی، پاکی، پاکیزگی،

پاک‌سازی، پاکی، پاکیزگی، تمیزی، تنظیف، طهارت،
(متضاد) کثافت

پاکیزگی، پاکی، پاکیزه کردن

‎ رفتگر، زوار (خادم زندانیان را گویند) (صفت اسم) کسی که در زندان یا جایی که زندگی دسته جمعی در آن جریان دارد (مانند اردوگاهها) مامور نظافت و تمیز کردن اطاقها و چادرها و حیاطها و محوطه و غیره است.

‎ روفتن جارو زدن، پاک کردن پاکیزه کردن (مصدر) تمیز کردن جایی را پاکیزه کردن.

آبرو مندی

نِظافَه، نظافت، (نَظُفَ، یَنظُفُ) پاکیزه و تمیز بودن، پاک و بری بودن از چرک و پلیدی،

1431