معنی نام گذاری | جدول یاب

لغت نامه دهخدا

نام گذاری

نام گذاری. [گ ُ] (حامص مرکب) نام گذاشتن. نام نهادن. تسمیه.
- شب نام گذاری، ششمین شب تولد نوزاد را شب نامگذاری نوزاد گویند.
|| ترجمه. (یادداشت مؤلف).

گذاری

گذاری. [گ ُ] (ص نسبی) گذرنده. عبورکننده:
چه آن سوگند و چه باد گذاری
چه آن زنهار و چه ابر بهاری.
(ویس و رامین).
مرا تنها بماند ایدر به خواری
چو خان رهگذر مرد گذاری.
(ویس و رامین).
نگر تا هیچگونه غم نداری
که تیمار جهان باشد گذاری.
(ویس و رامین).
چرا از بهر آن اندوه داری [از بهر جهان]
که هست ایدر جهان چون تو گذاری.
(ویس و رامین).
دریغا آن همه امیدواری
که شد ناچیز چون باد گذاری.
(ویس و رامین).
|| (حامص) بصورت ترکیب های ذیل آید و معنی حاصل مصدر دهد:
ترکیب ها:
- تاج گذاری. روزگذاری. ریل گذاری. مرهم گذاری. واگذاری. رجوع به هر یک از این مدخل ها شود.

نشان گذاری

نشان گذاری. [ن ِ گ ُ] (حامص مرکب) نشانه گذاری. علامت نهادن. رجوع به نشانه گذاری شود.

نشانه گذاری

نشانه گذاری. [ن ِ ن َ / ن ِ گ ُ] (حامص مرکب) علامت گذاری.

نمره گذاری

نمره گذاری. [ن ُ رِ گ ُ] (حامص مرکب) با ارقام و اعداد ترتیبی، تعداد و ترتیب افراد یک کلی و آحاد یک گروه را مشخص کردن: نمره گذاری اتومبیل ها، نمره گذاری خانه ها.

آسان گذاری

آسان گذاری. [گ ُ] (حامص مرکب) سماحت.مسامحه. تسامح. مسامحت. مساهله. اغماض:
به آسان گذاری دمی میشمار
که آسان زیَد مرد آسان گذار.
نظامی.