معنی مکانیک

مکانیک. [م ِ](فرانسوی، اِ) شاخه ای از علم فیزیک است که خواص اجسام مادی را در برابر اثر نیرو مطالعه می کند.(فرهنگ اصطلاحات علمی). علم حیل. منجانیقون.(یادداشت به خط مرحوم دهخدا). علم حرکات و شناسایی توازن و تعادل بین نیروها و به کار بردن قوانین آنها.(فرهنگ فارسی معین).

Engineer, Fitter, Machinist, Mechanic, Mechanics, Repairman, Serviceman

شاخه ای از علم فیزیک که موضوع آن بررسی انرژی و نیرو و تأثیر آن ها بر اجسام است، ماشینی. [خوانش: (مِ) [فر.] (اِ.)]

میکانیکی

کهربائی

فند شناسی فرانسوی کوشار در زبان فارسی این واژه را به جای مکانیسین به کار می برند (اسم) علم حرکات و شناسایی توازن و تعادل بین نیروها و بکاربردن قوانین آنها

انگلیسی (مکانیک هیدرو لیکی) آبکوشاری

دانش فند شناسی

meccanico

(فیزیک) شاخه‌ای در علم فیزیک که به بررسی نیروهای مختلف و تاثیر آن‌ها بر اجسام می‌پردازد،
(اسم، صفت) کسی که کارش تعمیر ماشین‌آلات است، مکانیسین،

دانش حرکت و نیرو

اثری از لاپلاس

سینماتیک

بسته کار

میکانیک، مکانیستن، تعمیرکار اتومبیل و ماشین، علم‌بررسی نیرو و انرژی و حرکت

Elektriker [noun]

141