معنی مویزک

لغت نامه دهخدا

مویزک

مویزک. [م َ زَ] (اِ) اسم فارسی مویزج است. (تحفه ٔ حکیم مؤمن). یک قسم دانه ٔ سیاه. (ناظم الاطباء). مویز کوهی.دانه ای است دارویی و آن کشنده ٔ شپش است. مویزج. (ازیادداشت مؤلف). حبی باشد سیاه و بهترین آن مصری بود و آن را مویزج حجری گویند و به عربی زبیب الجبل خوانند یعنی مویز کوهی. (برهان) (آنندراج):
آن بز نگر که در پی طفلی همی دود
بهر مویزکی که جز آنش عزیز نیست.
خاقانی.
رجوع به مویزج شود.
- مویزک عسلی، اسم فارسی دبق است. (تحفه ٔ حکیم مؤمن). مویزج عسلی. و رجوع به دبق و نیز ترکیب مویزج عسلی در ذیل مویزج شود.
- مویزک کوهی، مویزج است به فارسی. (تحفه ٔ حکیم مؤمن). رجوع به مویزج شود.
|| قسمی مار خردجثّه که زهری قتال دارد. (یادداشت مؤلف).


زبیب بری

زبیب بری. [زَ بی ب ِ ب َرْ ری] (ترکیب وصفی، اِ مرکب) زبیب الجبل است. (تحفه ٔ حکیم مؤمن). مویزک. مویزج. مویزه. کشمش کرکی. مویزک عسلی. دبق. مویزک کوهی. رجوع به زبیب الجبل شود.


انشاثا

انشاثا. [اَ] (اِ) به سریانی دوایی است که آنرا بفارسی مویزک و بعربی زبیب الجبل خوانند. (برهان قاطع). مویزج. (ذخیره ٔ خوارزمشاهی). کشمش کولی. (یادداشت لغت نامه). و رجوع به مویزک و مویزج شود.


انساثا

انساثا. [] (اِ) مویزج. (فهرست مخزن الادویه). زبیب الجبل. مویزک. و رجوع به انساسا شود.

فرهنگ فارسی هوشیار

مویزک

(اسم) گیاهی است دو ساله از تیره آلاله بارتفاع معادل یک متر که منشا رویش آنرا نواحی بحرالروم (مدیترانه) میدانند امروزه غالبا بعنوان گیاه زینتی پرورش مییابد. برگهای این گیاه پنجه یی و شامل 5 تا 8 قطعه است. گلهایش برنگ بنفش یا سفید و مجتمع بصورت خوشه است. میوه اش برگه و شامل دانه های تیره رنگ و نامنظم و زاویه دار است. از دانه آن که تنها قسمت مورد استفاده این گیاه است پس از خرد شدن بوی قوی و نامطبوع استشمام میگردد. در دانه مویزک آلکالوئیدهایی وجود دارد که عبارتند از: دلفی نین و استافیزگرین آلبومن. دانه های این گیاه علاوه بر دو آلکالوئید مذکور معادل 30 تا 35 درصد مواد روغنی وجود دارد که قابل استخراج است. از دانه آن در طب عوام و در دامپزشکی برای از بین بردن حشرات طفیلی استفاده میشود حب الراس زبیب الجبل کشمش کولی کشمش کاولیان زبیب بری میویزک میویزج مویزج علف شپش اسطافیس اغریا. توضیح وجه تسمیه این گیاه به علف شپش از آنروست که گرد (پودر) دانه هایش دافع حشرات موذی از جمله شپش است. توضیح این گیاه را باعلف شپش که در صفحه 2338 جلد دوم این فرهنگ شرح شده نباید اشتباه کرد زیرا گیاه مذکور بر خلاف این گیاه حشرات و من جمله شپشک دامها را بخود جلب میکند. یا مویزک عسلی گیاه داروش را گویند که دانه هایش بنام حب العصفور مشهورند. توضیح این گیاه بنامهای دبق و مویزه نیز نامیده شده است.


زبیب الجبل

مویزک از گیاهان دارویی (اسم) مویزک


مویزه

(اسم) مویزک عسلی.


حب العصفور

(اسم) دانه پنجنگشت، دانه مویزک.


علف شپش

گیاه شپش شپشه گیر از گیاهان، مویزک


حب الراس

مو ریزک از گیاهان (اسم) مویزک


حشیشه القمل

مو یزک از گیاهان (اسم) مویزک


داروش

گیاهی است از تیره شیرینکها که به طور انگل غالبا بر روی درختان سیب و گلابی جنگلی زندگی میکنند برگهایش سبز دایمی و ضخیم است. مواد این گیاه در طب مستعمل است شجر دبق جز مویزک عسلی.

حل جدول

مویزک

گیاهی دارویی از خانواده آلاله


گیاهی دارویی از خانواده آلاله

مویزک

فرهنگ عمید

دبق

سپستان
مادۀ چسبناکی که از میوۀ سپستان به دست می‌آید، مویزه، مویزک عسلی، مویزج عسلی، شیرینک، داروش، دارواش،

معادل ابجد

مویزک

83

پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا وارد حساب کاربری خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید ثبت نام کنید.
اشتراک گذاری