معنی مقاوم

مقاوم. [م ُ وِ](ع ص) برابری کننده با کسی در کشتی و جز آن.(آنندراج)(از منتهی الارب)(از اقرب الموارد). حریف و خصم و آنکه برمی خیزد برخلاف دیگری.(ناظم الاطباء). || آنکه می ایستد در نزد کسی.(ناظم الاطباء). و رجوع به مقاومه شود. || مأخوذ از تازی، مقاومت کننده.(ناظم الاطباء). ایستادگی کننده.

طبقه ٔ مقاوم. [طَ ب َ ق َ / ق ِ ی ِ م ُ وِ] (ترکیب وصفی، اِ مرکب) طبقه ای است از سلولهای زیر اپیدرم بساک گیاهان. رجوع به گیاه شناسی ثابتی ص 461 شود.

Adamant, Impervious, Pertinacious, Proof _, Repellent, Resistant, Stubborn, Sturdy, Tenacious

استوار، پایدار

پایا

استوار، پایدار، ثابت

قوی بنیه

برابری کننده با کسی در کشتی و جز آن، پایداری کننده

مُقاوِم، مقاومت کننده، ایستادگی کننده،

خستگى ناپذیر

(مُ وِ) [ع.] (اِفا.) مقاومت کننده، ایستادگی کننده.

آن‌که در برابر کسی بایستد و مقاومت کند، ایستادگی‌کننده، پابرجا،

پایدار، ایستا

استوار، بادوام، سخت، پایدار، ثابت، پادار، متمکن، سرسخت،
(متضاد) سست، غیرمقاوم

حجر صلب

resistente

187