معنی مساوى

برابر،‌ یر، یکسان

بگو: « (هیچ‏گاه) ناپاک و پاک مساوى نیستند؛ هر چند فزونى ناپاکها، تو را به شگفتى اندازد! از (مخالفت) خدا بپرهیزید اى صاحبان خرد، شاید رستگار شوید!

بگو: « (هیچ‏گاه) ناپاک و پاک مساوى نیستند؛ هر چند فزونى ناپاکها، تو را به شگفتى اندازد! از (مخالفت) خدا بپرهیزید اى صاحبان خرد، شاید رستگار شوید!

آیا سیراب کردن حجاج، و آباد ساختن مسجد الحرام را، همانند (عمل) کسى قرار دادید که به خدا و روز قیامت ایمان آورده، و در راه او جهاد کرده است؟! (این دو،) نزد خدا مساوى نیستند! و خداوند گروه ظالمان را هدایت نمى‏کند!

آیا سیراب کردن حجاج، و آباد ساختن مسجد الحرام را، همانند (عمل) کسى قرار دادید که به خدا و روز قیامت ایمان آورده، و در راه او جهاد کرده است؟! (این دو،) نزد خدا مساوى نیستند! و خداوند گروه ظالمان را هدایت نمى‏کند!

خداوند بعضى از شما را بر بعضى دیگر از نظر روزى برترى داد (چرا که استعدادها و تلاشهایتان متفاوت است) ! اما آنها که برترى داده شده‏اند، حاضر نیستند از روزى خود به بردگانشان بدهند و همگى در آن مساوى گردند؛ آیا آنان نعمت خدا را انکار مى‏نمایند (که شکر او را ادا نمى‏کنند) ؟!

خداوند بعضى از شما را بر بعضى دیگر از نظر روزى برترى داد (چرا که استعدادها و تلاشهایتان متفاوت است) ! اما آنها که برترى داده شده‏اند، حاضر نیستند از روزى خود به بردگانشان بدهند و همگى در آن مساوى گردند؛ آیا آنان نعمت خدا را انکار مى‏نمایند (که شکر او را ادا نمى‏کنند) ؟!

خداوند مثالى از خودتان، براى شما زده است: آیا (اگر مملوک و برده‏اى داشته باشید)، این برده‏هاى شما هرگز در روزیهایى که به شما داده‏ایم شریک شما مى‏باشند؛ آنچنان که هر دو مساوى بوده و از تصرّف مستقل و بدون اجازه آنان بیم داشته باشید، آن گونه که در مورد شرکاى آزاد خود بیم دارید؟! اینچنین آیات خود را براى کسانى که تعقّل مى‏کنند شرح مى‏دهیم.

خداوند مثالى از خودتان، براى شما زده است: آیا (اگر مملوک و برده‏اى داشته باشید)، این برده‏هاى شما هرگز در روزیهایى که به شما داده‏ایم شریک شما مى‏باشند؛ آنچنان که هر دو مساوى بوده و از تصرّف مستقل و بدون اجازه آنان بیم داشته باشید، آن گونه که در مورد شرکاى آزاد خود بیم دارید؟! اینچنین آیات خود را براى کسانى که تعقّل مى‏کنند شرح مى‏دهیم.

آنان آرزو مى‏کنند که شما هم مانند ایشان کافر شوید، و مساوى یکدیگر باشید. بنابر این، از آنها دوستانى انتخاب نکنید، مگر اینکه (توبه کنند، و) در راه خدا هجرت نمایند. هرگاه از این کار سر باز زنند، (و به اقدام بر ضدّ شما ادامه دهند،) هر جا آنها را یافتید، اسیر کنید! و (در صورت احساس خطر) به قتل برسانید! و از میان آنها، دوست و یار و یاورى اختیار نکنید!.

آنان آرزو مى‏کنند که شما هم مانند ایشان کافر شوید، و مساوى یکدیگر باشید. بنابر این، از آنها دوستانى انتخاب نکنید، مگر اینکه (توبه کنند، و) در راه خدا هجرت نمایند. هرگاه از این کار سر باز زنند، (و به اقدام بر ضدّ شما ادامه دهند،) هر جا آنها را یافتید، اسیر کنید! و (در صورت احساس خطر) به قتل برسانید! و از میان آنها، دوست و یار و یاورى اختیار نکنید!.

نقطه بحرانی، نقطه ى سرگشتی (حالتی که در آن ماده اى که به دماى سرگشتی خود رسیده است می تواند به طور مساوى آبگونه و گاز باشد)

ستایش خداوندى را سزاست که از اسرار نهان‌ها آگاه است، و نشانه هاى آشکارى در سراسر هستى بر وجود او شهادت مى دهند، هرگز برابر چشم بینندگان ظاهر نمى گردد. نه چشم کسى که او را ندیده مى تواند انکارش کند، و نه قلبى که او را شناخت مى تواند مشاهده اش نماید. در والایى و برترى از همه پیشى گرفته. پس، از او برتر چیزى نیست، و آنچنان به مخلوقات نزدیک است که از او نزدیک‌تر چیزى نمى تواند باشد. مرتبه بلند او را از پدیده هایش دور نساخته، و نزدیکى او با پدیده ها، او را مساوى چیزى قرار نداده است. عقل‌ها را بر حقیقت ذات خود آگاه نساخته، امّا از معرفت و شناسایى خود باز نداشته است. پس اوست که همه نشانه هاى هستى بر وجود او گواهى مى دهند و دل هاى منکران را بر اقرار به وجودش وا داشته است، خدایى که برتر از گفتار تشبیه کنندگان و پندار منکران است.

۴۹- و من کلام له (علیه السلام) و فیه جملة من صفات الربوبیة و العلم الإلهی:
الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی بَطَنَ خَفِیَّاتِ الْأَمُوُرِ وَ دَلَّتْ عَلَیْهِ أَعْلَامُ الظُّهُورِ وَ امْتَنَعَ عَلَى عَیْنِ الْبَصِیرِ فَلَا عَیْنُ مَنْ لَمْ یَرَهُ تُنْکِرُهُ وَ لَا قَلْبُ مَنْ أَثْبَتَهُ یُبْصِرُهُ سَبَقَ فِی الْعُلُوِّ فَلَا شَیْ‏ءَ أَعْلَى مِنْهُ وَ قَرُبَ فِی الدُّنُوِّ فَلَا شَیْ‏ءَ أَقْرَبُ مِنْهُ فَلَا اسْتِعْلَاؤُهُ بَاعَدَهُ عَنْ شَیْ‏ءٍ مِنْ خَلْقِهِ وَ لَا قُرْبُهُ سَاوَاهُمْ فِی الْمَکَانِ بِهِ لَمْ یُطْلِعِ الْعُقُولَ عَلَى تَحْدِیدِ صِفَتِهِ وَ لَمْ یَحْجُبْهَا عَنْ وَاجِبِ مَعْرِفَتِهِ فَهُوَ الَّذِی تَشْهَدُ لَهُ أَعْلَامُ الْوُجُودِ عَلَى إِقْرَارِ قَلْبِ ذِی الْجُحُودِ تَعَالَى اللَّهُ عَمَّا یَقُولُهُ الْمُشَبِّهُونَ بِهِ وَ الْجَاحِدُونَ لَهُ عُلُوّاً کَبِیراً.

107