معنی مسامحه کار

مسامحه کار. [م ُ م َ ح َ / م ِ ح ِ](ص مرکب) سهل انگار. مسامح. متساهل. و رجوع به مسامحه شود.

مسامحه. [م ُ م َ ح َ](ع اِمص) مسامحه. مسامحت. سهل انگاری و آسان شمردگی و تهاون و تغافل.(ناظم الاطباء). آسان فراگرفتن. با کسی آسان و سهل فرا گرفتن. آسان گزاری. آسانی. مساهله. مساهلت. اغماض. به نرمی رفتار کردن. مدارا کردن. || نرمی و مدارا. || تنبلی و کاهلی.(ناظم الاطباء). به تأخیر انداختن کاری را. || کوتاهی و اهمال. و رجوع به مسامحه و مسامحت شود. || در اصطلاح اخلاقی، ترک کردن بعضی از چیزها است که واجب نبود.(از اخلاق ناصری ص 79).

مسامحه کردن. [م ُ م َ ح َ / م ِ ح ِ ک َ دَ](مص مرکب) سهل انگاری کردن. تساهل نمودن. مدارا کردن. اغماض کردن. و رجوع به مسامحه شود.

Derelict, Neglectful, Negligent, Slack

سهل انگار

سهل انگاری، اهمال

سهل‌انگاری، اهمال

سهل انگاری

سهل انگاری

سوتک ساده انگار کوتاهی کننده

آسان گذاری، آسانی، اغماض

لامبالی، مهمل

اهمال

آسان‌ گرفتن، سهل ‌انگاشتن، به‌نرمی و مدارا کار کردن،

(مُ مَ حَ یا حِ) [ع. مسامحه] (مص ل.) آسان گرفتن، به نرمی رفتار کردن.

اهمال، تسامح، تساهل، تعلل، تغافل، تکاهل، تهاون، سستی، طفره، غفلت، کاهلی، کوتاهی، مماشات، مماطله،
(متضاد) جدیت

375