معنی محوطه

محوطه. [م ُ ح َوْ وَ طَ] (ع ص) محوطه. رجوع به محوطه شود. || (اِ) ساحت. فضا. عرصه. گشادگی و فراخنا.

Area, Precinct, Yard

(مُ حَ وِّ طِ) [ع. محوطه] (اِ.) زمینی که دور آن را دیوار کشیده باشند.

دیوار برکشیده، زمینی که دور آن دیوار کشیده باشند

ور

زمینی که دور آن دیوار کشیده باشند،

فرودگاه

میدانگاه

پیست

عرشه

مانژ

گردونه

حیطه، فضا، میدان، ساحت، حیاط، صحن، زمین‌نامحصور

قطعه

فک

صحن

68