محوطه در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

محوطه. [م ُ ح َوْ وَ طَ] (ع ص) محوطه. رجوع به محوطه شود. || (اِ) ساحت. فضا. عرصه. گشادگی و فراخنا.

(مُ حَ وِّ طِ) [ع. محوطه] (اِ.) زمینی که دور آن را دیوار کشیده باشند.

زمینی که دور آن دیوار کشیده باشند،

فرودگاه

گردونه

حیطه، فضا، میدان، ساحت، حیاط، صحن، زمین‌نامحصور

دیوار برکشیده، زمینی که دور آن دیوار کشیده باشند