معنی محدوده

محدوده. [م َ دَ] (ع ص) محدوده. حد پیدا کرده. داری حد.

زاویه ٔ محدوده. [ی َ / ی ِ ی ِ م َ دَ / دِ] (ترکیب وصفی، اِ مرکب) زاویه ٔ قائمه رامحدوده نیز گویند. (از کشاف اصطلاحات الفنون ج 1 ص 624). و رجوع به زاویه ٔ قائمه و زاویه ٔ معموده شود.

Bounds, Compass, Confines, Environs, Limit, Pale, Radius, Realm, Reservation, Scope, Shot, Sphere

محدوده در فارسی مونث محدود: دیوار بند ساماندار مرزین (اسم) مونث محدود جمع: محدودات.

قسمتی که با نشانه‌ها و علائم از بخش‌های دیگر متمایز شده باشد،
[مجاز] چیزی که حدوحدود مشخص دارد،

حدود، دایره، قلمرو، منطقه

چهارچوب

صحن

چارچوب

گستره، تنگنا، چارچوب

حد، حدود، دایره، قلمرو، منطقه

حدود، مدی

اَعْلام مَحْدوده، منظور علمای مَتَحَجِّر و محدود الفکر و تنگ نظر و اسیر تعصبات و توهّمات و عادات و رسومات مانعه از درک حقائق بدیعه و محروم از عرفان حقائق مُجَرَدِّه الهیه میباشد،

منطقه

روح الله سهرابی

حسن خیاط باشی

67