معنی متمایز

متمایز. [م ُ ت َ ی ِ] (ع ص) (از «م ی ز») جدا شده. باز شناخته از. آن که از دیگران مشخص و ممتاز و جدا باشد. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا).
- متمایز شدن، جدا شدن. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا).

ویژگی کسی یا چیزی که از دیگران جدا و مشخص باشد، دارای تمایز،

جدا

مُتَمایِز، متفرق و پراکنده (شونده)، شعبه شعبه (شونده) رقابت کننده و مسابقه دهنده، سبقت گیرنده، در فارسی بیشتر به معنای مشخص و ممتاز (به جای مُتَمَیِّز) مصطلح است،

(مُ تَ یِ) [ع.] (اِفا.) چیزی که از دیگری جدا و مشخص باشد.

متفاوت، برجسته، متشخص

جدا

برجسته، متشخص، مشخص، ممتاز،
(متضاد) متعارف، متباین، متفاوت

ممتاز شدن، مشخص شدن، شاخص شدن، متفاوت گشتن، جدا شدن

Disparate, Distinct, Several

Characterize, Demarcate

Definitive, Discriminating

Sift

بارز، متنوع، مختلف

بازشناخته از، جدا شده

498