معنی مبارزه

(مص ل.) جنگیدن، کارزار کردن، (اِمص.) محاربه. [خوانش: (مُ رِ زِ) [ع. مبارزه]]

Agitation, Campaign, Combat, Contention, Crusade, Drive, Fight, Strife, Struggle, War, Warfare

mücadele

مبارزه. [م ُ رَ زَ / رِ زِ] (از ع، اِمص) از مُبارَزَه عربی. رجوع به ماده ٔ بعد شود.

رزم، محاربه، پیکار

رزم

پیکار، چالش، ستیز، نبرد

جنگ، رزم، کارزار، محاربه، ناورد، نبرد، جنگیدن، رزمیدن

جنگیدن، رزمیدن، فعالیت سیاسی کردن، ستیز کردن، ستیزیدن، تلاش کردن، کوشیدن، مسابقه دادن

بطل، معرکه

مبارزه، معرکه، نزاع

حمله، الحمله الإنتخابیه

lotta

sfida

جنگ کردن با یکدیگر برای شکست حریف،
برای رسیدن به هدفی تلاش کردن،

نبرد کردن با یکدیگر

Gefecht, Schlacht (f)

255