معنی ماگنولیا

ماگنولیا. [ن ُ] (لاتینی، اِ) گیاهی است از رده ٔ دولپه ایهای جدا گلبرگ که سردسته ٔ تیره ٔ خاصی بنام ماگنولیاسه می باشد. درختی است بسیار زیبا که در آسیا و اروپا و آمریکا و نقاط دیگر می روید. این گیاه همیشه سبز است و گلهایش زیبا و درخشنده و بسیار معطر می باشد و در جنگلهایی که درخت مذکور روییده باشد بوی بسیار مطبوعی محوطه ٔ جنگل را فرا می گیرد و آن بوی عطر این درخت است. بعضی از انواع ماگنولیا به صورت درختهای عظیم در می آیند و تا 30 متر هم ارتفاع پیدا می کنند. گلهای ماگنولیا به رنگهای ارغوانی و سفید و زرد و قرمز می باشند. این گیاه امروز در اکثر باغهای ایران نیز به عنوان یک درخت زینتی کشت می شود. مجنولیا. مانولیا. مانیولی. (از فرهنگ فارسی معین).

مانیولیا. [ی ُ] (لاتینی، اِ) ماگنولیا. رجوع به ماگنولیا شود.

دخترانه، گلی درشت و خوشبو به شکل تخم مرغ

گیاهی همیشه‌سبز با برگ‌های پهن و براق و گل‌های زیبا و معطر به‌رنگ زرد یا ارغوانی،
گل‌های این گیاه،

از گل هاى زینتى

از گل هاى زینتى

می سی‌سی‌پی

از گل هاى زینتى

ماگنولیا

ماگنولیا

نام درختی همیشه سبز که دارای گلهای زیبا و معطر بزرگ زرد یا ازغوانی می باشد

گل زیبدار از گیاهان

زیبدار زمستانی از گیاهان

Magnolie [noun]

منغولیا

158