معنی مانکن
لغت نامه دهخدا
مانکن. [ک َ] (فرانسوی، اِ) پیکره ای به شکل انسان که از چوب و جز آن سازند و درخیاطخانه ها و مغازه های لباس فروشی نمونه های لباس را به معرض تماشا گذارند. (از لاروس). || زن جوان و زیبااندامی که در خیاطخانه ها، نمونه های جدید لباس را پوشد و در معرض تماشا قرار دهد. (از لاروس).
فارسی به انگلیسی
Dummy, Form, Manikin Or Mannikin, Mannequin, Model
فرهنگ معین
(کَ) [فر.] (اِ.) مجسمه ای به شکل انسان در فروشگاه ها که لباس را بر تن آن می کنند تا فرم و ریخت لباس بهتر دیده شود.
فرهنگ فارسی هوشیار
فرانسوی بالادیس، نو پوش زن یا مردی که پوشاک تازه در آمده را در بر می کند و آن را به نمایش می گذارد (اسم) پیکره ای بشکل انسان که از چوب مقوا و غیره سازندو برآن لباس پوشانند و در خیاطخانه ها و مغاره های لباس فروشی بمعرض تماشاگذارند، دختر زیبا اندامی که در خیاطخانه ها لباسهای زنانه را پوشد و در معرض تماشای خریداران قرار دهد.
فارسی به ایتالیایی
فرهنگ عمید
پیکرهای از انسان که برای نمایش لباس، در فروشگاههای لباس به کار میرود،
فردی شغلش پوشیدن لباسهای جدید و نمایش آن به خریداران است،
[عامیانه، مجاز] خوشاندام،
حل جدول
فارسی به عربی
دمیه، دمیت العرض
واژه پیشنهادی
انگلیسی به فارسی
مانکن
معادل ابجد
161