معنی مانکن

لغت نامه دهخدا

مانکن

مانکن. [ک َ] (فرانسوی، اِ) پیکره ای به شکل انسان که از چوب و جز آن سازند و درخیاطخانه ها و مغازه های لباس فروشی نمونه های لباس را به معرض تماشا گذارند. (از لاروس). || زن جوان و زیبااندامی که در خیاطخانه ها، نمونه های جدید لباس را پوشد و در معرض تماشا قرار دهد. (از لاروس).

فارسی به انگلیسی

مانکن‌

Dummy, Form, Manikin Or Mannikin, Mannequin, Model

فرهنگ معین

مانکن

(کَ) [فر.] (اِ.) مجسمه ای به شکل انسان در فروشگاه ها که لباس را بر تن آن می کنند تا فرم و ریخت لباس بهتر دیده شود.

فرهنگ فارسی هوشیار

مانکن

فرانسوی بالادیس، نو پوش زن یا مردی که پوشاک تازه در آمده را در بر می کند و آن را به نمایش می گذارد (اسم) پیکره ای بشکل انسان که از چوب مقوا و غیره سازندو برآن لباس پوشانند و در خیاطخانه ها و مغاره های لباس فروشی بمعرض تماشاگذارند، دختر زیبا اندامی که در خیاطخانه ها لباسهای زنانه را پوشد و در معرض تماشای خریداران قرار دهد.

فارسی به ایتالیایی

مانکن

indossatrice

modella

فرهنگ عمید

مانکن

پیکره‌ای از انسان که برای نمایش لباس، در فروشگاه‌های لباس به کار می‌رود،
فردی شغلش پوشیدن لباس‌های جدید و نمایش آن به خریداران است،
[عامیانه، مجاز] خوش‌اندام،

حل جدول

فارسی به عربی

مانکن

دمیه، دمیت العرض

انگلیسی به فارسی

mannequin

مانکن

معادل ابجد

مانکن

161

پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا وارد حساب کاربری خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید ثبت نام کنید.
اشتراک گذاری