معنی لاپلاس

لغت نامه دهخدا

لاپلاس

لاپلاس. (اِخ) پیر سیمون مارکی دو. نام ریاضی دان و اخترشناس مشهور فرانسوی. مولد بومونتان -اُژ (کالوادس) به سال 1749 و وفات به سال 1827 م. او را در باب حرکات ماه و مشتری و کیوان و غیره مطالعاتی است امّا بیشتر شهرت وی بسبب ابداع فرضیه ی معرفت تکوین جهان است بدین گونه که کره ی زمین میلیون ها سال پیش از این از کره ی مذاب خورشید جدا گشته و در فضای لایتناهی به گرد شمس به حرکت درآمده و سپس به مرور زمان سطح آن سرد شده و انجماد پذیرفته و به علت انقباض قشر آن چین خورده و بلندی و پستی (کوه ها و دره ها) پدید آمده است آنگاه چون محیط زمین را ابخره ی غلیظ احاطه کرده بود آن ابخره به صورت باران های شدید بر سطح زمین باریده و گودی های آن را پر کرده و دریاهای کنونی را به وجود آورده است.

سخن بزرگان

لاپلاس

دانش، تنها یک بازیچه و شوخی و هدر دادن وقت است؛ هیچ چیز در جهان حقیقت ندارد جز عشق.

انگلیسی به فارسی

laplace transform

تبدیل لاپلاس، مبدّل لاپلاس، تبدیل لاپلاس


laplace operator

عملگر لاپلاس، لاپلاسی، عامل لاپلاس، اپراتور لاپلاس


fourier laplace transform

تبدیل فوریه-لاپلاس، مبدَّل فوریه-لاپلاس

واژه پیشنهادی

معادل ابجد

لاپلاس

124

عبارت های مشابه

پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا وارد حساب کاربری خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید ثبت نام کنید.
اشتراک گذاری