معنی قواره

Configuration, Conformation, Form, Length, Parcel, Patch, Piece, Shape, Swath, Template

پارچه که گرد بریده باشند، پارچه ای که از آن یک جامه توان کرد، یک قواره فاستونی

قواره. [ق ِ رَ / رِ] (اِ) رجوع به قَواره شود.

قواره. [ق َ رَ / رِ] (از ع، اِ) پارچه ای که گرد بریده باشند. (فرهنگ فارسی معین). پارچه ای که خیاط از گریبان جامه و پیراهن و مانند آن برمی آورد. (برهان) (ناظم الاطباء). || چیزی که اطرافش بریده باشد. (فرهنگ فارسی معین). || پارچه ای که از آن یک جامه توان کرد. (یادداشت مؤلف). واحد مقیاس برای بخش پارچه. (فرهنگ فارسی معین). بمقدار یک دست جامه: یک قواره فاستونی بمقدار یک دست کت و شلوار. || قد و قامت. (یادداشت مؤلف). هیأت. شکل و ترکیب. (ناظم الاطباء). قد و بالا. اندام. هیکل:
شیخ عبث جان مکن که حجله ٔ مینو
حور به این شکل و این قواره ندارد.
یغمای جندقی.
- بدقواره، بدترکیب. بدهیکل.
- بی قواره، بی اندام. قناس. بی ریخت.
- خوش قواره، خوش ترکیب. خوش اندام.
- قد و قواره، قد و بالا.
- ناقواره، بی قواره.
|| پاره.
- قواره قواره، پاره پاره.
|| انگشتان دست. (برهان) (ناظم الاطباء). گویند به این معنی عربی است. (از برهان).

قواره. [ق ُ رَ / رِ] (اِ) حقه های آتشین. (آنندراج از فرهنگ سکندرنامه).

خوش قواره. [خوَش ْ / خُش ْ ق َ رَ / رِ] (ص مرکب) خوش اندازه. متناسب. (یادداشت مؤلف). مقابل بدقواره.
- جامه ٔ خوش قواره، متناسب.
- زمین خوش قواره، با ابعاد متناسب.

زرین قواره. [زَرْ ری ق ُ /ق َ رَ / رِ] (اِ مرکب) پاره ٔ زرین. رجوع به قواره شود. || کنایه از قرص خورشید:
چرخ جادوپیشه چون زرین قواره کرد گم
دامن کحلیش را چینی مقور ساختند.
خاقانی (دیوان چ سجادی ص 112).

سیمین قواره. [ق َ رَ] (اِخ) سیمین فواره:
تا کند سیمین قواره بر زمین
سر ز جیب آسمان برکرد صبح.
خاقانی.
رجوع به ماده ٔ قبل شود.

بی قواره. [ق َ رَ / رِ] (ص مرکب) (از: بی + قواره) بی اندام. بداندام. (یادداشت مؤلف). || ناقواره. پارچه و قماش که از قدر حاجت بیشتر یا کمتر است. پارچه که یا ناقص و یا زائد از جامه ٔ مقصود باشد. (یادداشت مؤلف).
- بی قواره بریدن،نه باندازه برش دادن.

(قَ ر) [ع. قواره] (اِ.) مقدار پارچه بریده شده به اندازه یک دست لباس.

واحد شمارش پارچه به اندازه‌ای که لباس دوخته شود،
واحد شمارش زمین به اندازه‌ای که یک بنا در آن ساخته شود،
[عامیانه] ظاهر: ریخت و قواره،
(صفت) [عامیانه] شایسته، متناسب،

ریخت قیافه، یک قطعه زمین مسکونی

بی قواره

واحد شمارش پارچه

نکره

قطعه

312