معنی فواره

فرهنگ معین

فواره

(ص.) مؤنث فوار، بسیار جوشنده، (اِ.) چشمه ای که آب آن فوران کند، لوله ای که آب از آن با فشار به بیرون می جهد. [خوانش: (فَ وّ رِ) [ع. فواره]]

فارسی به انگلیسی

فواره‌

Font, Fountain, Waterspout

فارسی به ترکی

حل جدول

فواره

آب نما

آب‌نما

فارسی به عربی

فواره

تدفق، طائره، نافوره، ینبوع


فواره کوچک

نافوره


فواره زدن

تدفق، دفق، طائره


مانند فواره جاری کردن

طائره

فرهنگ فارسی هوشیار

فواره

چشمه آب، لوله هائی آهنین که به منبعی در محلی متصل است و از دهانه آن آب فوران کند، بسیار جوشنده

فرهنگ عمید

فواره

لولۀ متصل به منبع آب که آب از آن به ‌هوا می‌جهد،

فارسی به آلمانی

فواره

Ausstoßen, Brunnen (m), Düse (f), Springbrunnen (m), Strahl (m), Wasserstrahl (m)


فواره زدن

Ausstoßen, Düse (f), Strahl (m), Wasserstrahl (m)

لغت نامه دهخدا

سرده فواره

سرده فواره. [س َ دَ ف َ رَ / رِ] (اِ مرکب) ده انگشتان و ده ناخن معشوقه. (از آنندراج).


سیمین فواره

سیمین فواره. [ف َ رَ] (اِخ) کنایه از ماه. (آنندراج) (بهار عجم). کنایه از ماه است که به عربی قمر گویند و بجای فا، قاف و نون هم بنظر آمده. (برهان).

واژه پیشنهادی

معادل ابجد

فواره

292

پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا وارد حساب کاربری خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید ثبت نام کنید.
اشتراک گذاری