معنی فو

فو. (اِ) در یونانی فو. گونه ای سنبل الطیب کبیر، و سنبل کوهی و سنبل جبلی نیز گویند. (فرهنگ فارسی معین). دارویی است به فارسی سنبله گویند. (منتهی الارب). و در وی عطری هست و قوت او به قوت سنبل مشابهت دارد. و بیرون نبات او سیاه باشد و میانه ٔ او سپید بود. (ترجمه ٔ صیدنه). نباتی است همچون کرفس بزرگ و بیخ آن فو است و آن را زوله گویند. (ذخیره ٔ خوارزمشاهی). و گل آن به نرگس میماند و ساق آن یک گز میشود و بول و حیض را براند. (برهان). سنبل الطیب. علف گربه. (یادداشت مؤلف).

چه فو. [چ ِ] (اِخ) بندری در چین در ساحل شمالی نزدیک جزیره ٔ شان تونگ (خلیج په - چی - لی) که در دریای زرد واقع است و 116000 سکنه دارد.

پینگ لیانگ فو. (اِخ) نام شهری در ایالت کان سو در شمال غربی چین در 33 درجه و 34 دقیقه و 48 ثانیه ٔ عرض شمالی و 104 درجه و 30دقیقه و 30 ثانیه ٔ طول شرقی. (قاموس الاعلام ترکی).

سنبل کوهی، نوعی سنبل الطیب

نوعی سنبل الطیب

نیلوفر هندی

برنده نوبل ادبیات در سال 1997 میلادی

سنبل کوهی

سنبل کوهی

فرانسوی یونانی تازی گشته سنبل کوهی از گیاهان دهان (اسم) گونه ای سنبل الطیب که از سنبل الطیب معمولی کمتر ارزش طبی دارد و بان سنبل الطیب کبیر و سنبل کوهی و سنبل جبلی نیز گویند.

انگلیسی بستگام

(کُ فُ) [انگ. از چینی] (اِ.) یکی از ورزش های رزمی و دفاع شخصی چینی که شباهت زیادی به کاراته دارد.

Kung Fu

فشردن

فشار آوردن

86