معنی فرنج

فرنج. [ف ِ رَ] (اِخ) افرنج. فرنگ. افرنجه. فرانسه. (یادداشت به خط مؤلف). رجوع به فرانسه شود.

فرنج. [ف ُ رُ] (اِ) خرطوم. لفج. پوزه. (یادداشت به خط مؤلف).پیرامون و اطراف دهان. (برهان) (اسدی):
سر فروبردم میان آبخور
از فرنج مَنْش خشم آمد مگر.
(از کلیله و دمنه ٔ رودکی).
|| شاخ بزرگی که چون آن را ببرند شاخهای کوچک از اطراف آن برآید. (برهان).

افرنسه. [اِ رِ س َ] (اِخ) نام یکی از بلاد فرنج است. (از النقود العربیه ص 111).

Blouse, Coat, Tunic

فرهانج۱

نیم‌تنۀ نظامی،

پوز

نیم تنه نظامی

کت نظامی

فرنج

فرنج

فرنج

(فِ رِ) (اِ.) نیم تنه نظامی.

(فُ رُ) (اِ.) پیرامون دهان، گرداگرد دهان.

فرنگیان (اسم) شاخه بزرگی که چون آن را ببرند شاخه های کوچک از اطراف آن بر آید. (اسم) نیم تنه نظامی. (اسم) پیرامون دهان گرداگرد دهان.

(تک: فرنج) شکاف ها زهار ها جوجه ی مرغ خانگی جوجه ماکیان (اسم) جمع فرجه شکافها رخنه ها.

333