معنی غارتگر

کسی که مال مردم را به تاراج برد، راهزن، دزد. [خوانش: (~. گَ) [ع - فا.] (ص فا.)]

کسی که مال مردم را غارت کند، غارت‌کننده، تاراج‌کننده،

سالب

یغماگر، راهزن، چپاولگرد

وایکینگ

ویلیام ناکس دارسی

دارسی

دارسی

چپاولگر، چپوچی، دزد، راهزن، سارق، طرار، عیار، یغماگر

Marauder, Pillager, Predatory

سارق، لص

اپارک تاراجگر این است کزو رخنه به کاشانه ی من شد تاراجگر خانه ی ویرانه ی من شد (وحشی) (صفت) کسیکه مال مردم را به تاراج برد غارت کننده، راهزن دزد.

غارتگر، دزد راه و غارتگر

جامه کَن

غارتگر

1821