معنی علامه

علامه. [ع َل ْ لا م َ] (اِخ) حسن بن یوسف. رجوع به علامه حلی شود.

علامه. [ع َل ْ لا م َ] (اِخ) تقی الدین راصد محمد (متوفی در سال 993 هَ. ق.). او راست: الطرق السنیه فی الاَّلات الروحانیه. (کشف الظنون).

علامه کتکانی. [ع َل ْ لا م َ ک َ] (اِخ) سیدهاشم بن سلیمان. رجوع به علامه بحرانی شود.

علامه توبلی. [ع َل ْ لا م َ ت َ ب َ] (اِخ) سیدهاشم بن سلیمان. رجوع به علامه ٔ بحرانی شود.

علامه ٔ بحرین. [ع َل ْ لا م َ ی ِ ب َ رَ] (اِخ) سیدهاشم بن سلیمان. رجوع به علامه ٔ بحرانی شود.

علامه بهبهانی. [ع َل ْ لا م َ ب ِ ب َ] (اِخ) محمدباقربن محمداکمل. رجوع به علامه ٔ ثانی شود.

علامه ٔ جزری. [ع َل ْ لا م َ ی ِ ج َ زَ] (اِخ) مبارک بن ابی الکرام. رجوع به ابن اثیر و به علامه ابن اثیر شود.

علامه بحرالعلوم. [ع َل ْ لا م َ ب َ رُل ْ ع ُ] (اِخ) سیدمحمدمهدی طباطبائی بروجردی. رجوع به بحرالعلوم شود.

علامه ٔ بشر. [ع َل ْ لا م َ ی ِ ب َ ش َ] (اِخ) محمدبن حسن. رجوع به خواجه نصیر طوسی شود.

علامه زمخشری. [ع َل ْ لا م َ زَ م َ ش َ] (اِخ) محمودبن عمربن احمد خوارزمی، مکنی به ابوالقاسم و ملقب به جاراﷲ. رجوع به زمخشری شود.

Authority, Buff, Erudite, Polymath

allâme

(عَ لّ مِ) [ع - علامه] (ص.) دانشمند، بسیار دانا.

بسیاردانا، دانشمند،

دانشمند، دانشور، عالم، علیم، فاضل،
(متضاد) جهول

بسیار باسواد

‎ بسیار دانا، تبار شناس ‎ ماریک در فرانسه پیوندی دارند با این واژه ی پهلوی نشان، فرسنگسار نشانه ی راه، درفش (صفت) نیک دانا بسیار دانشمند. بسیار دانا و فهمیده

146