معنی علامه

علامه. [ع َل ْ لا م َ] (اِخ) حسن بن یوسف. رجوع به علامه حلی شود.

علامه. [ع َل ْ لا م َ] (اِخ) تقی الدین راصد محمد (متوفی در سال 993 هَ. ق.). او راست: الطرق السنیه فی الاَّلات الروحانیه. (کشف الظنون).

(عَ لّ مِ) [ع - علامه] (ص.) دانشمند، بسیار دانا.

بسیاردانا، دانشمند،

بسیار باسواد

دانشمند، دانشور، عالم، علیم، فاضل،
(متضاد) جهول

Authority, Buff, Erudite, Polymath

allâme

‎ بسیار دانا، تبار شناس ‎ ماریک در فرانسه پیوندی دارند با این واژه ی پهلوی نشان، فرسنگسار نشانه ی راه، درفش (صفت) نیک دانا بسیار دانشمند. بسیار دانا و فهمیده

146