معنی عرفه

عرفه. [ع ُ ف َ] (اِخ) (گردنه ٔ...) گردنه ای است در راه شیراز به جهرم. رجوع به گردنه ٔ عرفه در ردیف خود شود.

گردنه ٔ عرفه. [گ َ دَ ن َ ی ِ ؟] (اِخ) نام گردنه ای است در راه شیراز به جهرم میان برج چنار و بیدک، واقع در 103500گزی شیراز.

ابراهیم بن عرفه.[اِ م ِ ن ِ ع َ رَ ف َ] (اِخ) رجوع به نفطویه شود.

عرف. [ع ُ رَ] (اِخ) گویند سه چاه مشهور است: عرفه ساق، عرفه صاره، عرفه الاملح. (از معجم البلدان). و رجوع به عرفه ساق و عرفه صاره و عرفه الاملح شود.

عرفه. [ع ُ ف َ] (ع اِ) زمین برآمده ونمایان دراز رویاننده ٔ گیاه. (منتهی الارب). زمینی است بالا آمده و بارز و مستطیل شکل که رویاننده است. (از اقرب الموارد). || ریگ توده ٔ بلند و جای بلند. (منتهی الارب). رمل و مکان مرتفع. (از اقرب الموارد). ج، عُرَف. (ناظم الاطباء). || حد فاصل میان دو چیز. (منتهی الارب). حد بین دو شی ٔ. (ازاقرب الموارد). ج، عُرَف، (منتهی الارب) (اقرب الموارد)، اَعراف. (ناظم الاطباء). || (اِخ) سیزده موضعاند: عرفه صاره، عرفهالقبان، عرفه ساق، عرفهالاملح، عرفه القزوین، عرفه خجا، عرفه نبات، عرفه ضربه، عرفه منعج، عرفه الاجبال و غیرذلک. (منتهی الارب). رجوع به هر یک از ترکیبات فوق در ردیف خود شود.

(عَ رَ فِ) [ع. عرفه] (اِ.) روز نهم ذی الحجه که حجاج در نزدیکی مکه توقف می کنند و بعضی از مراسم حج را به جا می آورند.

روز نهم ذی‌الحجه، روز قبل از عید قربان،

دعای مشهور از امام حسین (ع)

9 ذی الحجه

عرفات

عرفه

عرفه

موقف حاجیان در روز عرفه

نام کوهی در نزدیکی مکه

عرفه

355