معنی عاری

Barren, Naked, Void, Devoid

عاری، فراغ

عدیم الفائده

عارِی، لخت- برهنه- بی ثبات و مُوقت (جمع:عُراه). عارِیَه: مؤَنَّث عاری (جمع:عَوارِی)،

لخت , عریان , ساده , اشکار , عاری , برهنه کردن , اشکارکردن , برهنه , عادی , پوچ , بی اثر

برهنگی گرای , طرفدار برهنگی

عاری. (اِخ) محمدبن ابراهیم بن عبدالرحمان الاریحاوی عاری در سالهای 1018- 1199 هَ. ق. می زیست و یکی از فقها و مفتیان بود. (الاعلام زرکلی).

عاری. (ع ص) برهنه. ج، عُراه. (منتهی الارب) (آنندراج) (غیاث اللغات). رجل عاری الاشاجع؛ مردی که گوشت ندارد. (مهذب الاسماء). کسی که به بیماری «عروا» مبتلا شود. (اقرب الموارد). || مبرا و بی مو. || صاف. || معاف. || ساده. نادان. (ناظم الاطباء). || جوینده و آهنگ کننده ٔ احسان از کسی. || امر عارض شونده. نازل شونده. (اقرب الموارد).

بی عاری. (حامص مرکب) باعاری (از اضداد است). (یادداشت مؤلف). || در تداول مردم، بی چشم و رویی. || تنبلی.

بی عاری کردن. [ک َ دَ] (مص مرکب) بی چشم و رویی کردن. تنبلی کردن.

برهنه، لخت، فاقد. [خوانش: [ع.] (ص.)]

برهنه، لخت،
بی‌بهره، بدونِ،

فاقد و مبرا

بری، فاقد، مبرا، برهنه، پتی، لخت

Abisoliert, Bloß, Entblößen, Kahl, Nackt, Notdürftig

لخت و برهنه

281