معنی صبحانه
لغت نامه دهخدا
صبحانه. [ص ُ ن َ / ن ِ] (اِ مرکب) ناشتایی. زیرقلیانی. ناهارشکن. صفراشکن. ناشتاشکن. لقمهالصباح. چاشنی بامداد. لُهنه. آنچه صبح خورند چون چای و شیر و کره و نان و قهوه و مانند آنها. || (ص نسبی) متعلق به صبح. منسوب به صبح.
فارسی به انگلیسی
Breakfast, Muesli
فارسی به ترکی
kahvaltı, sabah kahvaltısı
حل جدول
کلمات بیگانه به فارسی
ناشتایی
فارسی به عربی
فرهنگ معین
(صُ نِ) [ع - فا.] (اِمر.) غذایی که صبح می خورند، ناشتایی.
فرهنگ عمید
خوراکی که هنگام صبح می‌خورند،
فرهنگ واژه‌های فارسی سره
ناشتا، ناشتایی، چاشت
فرهنگ فارسی هوشیار
ناهار شکن، ناشتائی، چاشنی بامداد
فارسی به ایتالیایی
colazione
فارسی به آلمانی
واژه پیشنهادی
پنیر
معادل ابجد
156