معنی شفاخانه

شفاخانه. [ش ِ / ش َ ن َ / ن ِ] (اِ مرکب) بیمارستان. (ناظم الاطباء). دارالشفاء، و آن مکانی بود که ملوک و امرا برای معالجه ٔ غربا و مساکین مقرر سازند. (آنندراج):
دل ما را که ز مار سر زلف تو بخست
از لب خود به شفاخانه ٔ تریاک انداز.
حافظ.
مستیی را که خماری نبود در دنبال
از شفاخانه ٔ آن نرگس بیمار طلب.
صائب.
|| اداره ای است که به بهداشت شاگردان آموزشگاهها رسیدگی کرده و بیماران را درمان میکند، پیشتر «پست صحی امدادی مدارس »گفته میشد. (لغات فرهنگستان).

دارالشفا، بیمارستان،

شفاخانه، بیمارستان،

بیمارستان، شفاخانه،

بیمارستان.

(~. نِ) [ع - فا.] (اِمر.) بیمارستان.

مستشفی

بیمارستان

بیمارستان

بیمارستان

دارالشفا، شفاخانه

بیمارستان، دارالشفاء، درمانگاه، مریض‌خانه

بهداری، دارالشفاء، درمانگاه، شفاخانه، مریضخانه

بیمارستان، درمانگاه، مریض‌خانه، شفاخانه، دارالشفاء،
(متضاد) دارالمجانین، دیوانه‌خانه

مستشفی

1037