معنی سموت

سموت. [س َ] (اِ) فتراک را گویند و آن دوالی باشد باریک که در زین اسب آویزند و بترکی قنجوقه خوانند. (برهان). فتراک را گویند و آن دوالی است چرمین که از زین اسب آویزند و گاهی شکاری یا چیزی بر آن بندند. (آنندراج).

مسمت. [م ُ س َم ْ م َ](ع اِ) نوعی اسطرلاب که دوائر سموت بر او کشیده باشند. رجوع به اسطرلاب شود.

فتراک. [ف ِ] (اِ) تسمه و دوالی باشد که از پس و پیش زین اسب آویزند، و آن را به ترکی قنجوقه گویند. (برهان). سموت زین باشد. (اسدی). ترک بند. (یادداشت بخط مؤلف):
برافکند برگستوان بر سمند
به فتراک بربست پیچان کمند.
فردوسی.
احمد مرسل که خرد خاک اوست
هر دو جهان بسته به فتراک اوست.
نظامی.
به فتراک ار همی بندی خدا را زود صیدم کن
که آفتهاست در تأخیر و طالب را زیان دارد.
حافظ.

(سَ) (اِ.) نک فتراک.

(مص ل.) راهی را در پیش گرفتن، به راه درست و میانه راه رفتن، (اِ.) راه، روش، قصد، طرف، جانب، جمع سموت. [خوانش: (سَ) [ع.]]

فتراک

سَمت

تسمه و دوال که از عقب زین اسب می‌آویزند و با آن چیزی به ترک می‌بندند، سموت، ترک‌بند: برافگند برگستوان بر سمند / به فتراک بربست پیچان کمند (فردوسی: ۷/۵۰۶)،

فتراک

سموت

ویکرم سموت، ساکا سموت و کالی یوگا

ترکی آویزند ترگون فتراک سموت

ترکی آویزند ترگون فتراک سموت

(اسم) تسمه و دوالی که از پس و پیش زین اسب آویزند سموت زین ترک بند.

خوان از برگ خرما که زیر خرمابن پهن کنند تا خرمای رسیده بر آن فتد، خویشاوندی، رشته ی گوش ماهی، پیه خرما چمن انگلیسی از گیاهان ‎ (مصدر) ملازم راهی گردیدن، براستی و میانه راه رفتن، (اسم) راه (راست) جمع: سموت، روش نیکو، قصد آهنگ، صورت هیئت، طرف جانب: سمت راست. (اسم) گیاهی است از تیره گندمیان چمن انگلیسی نسیل.

506