معنی سمبل

سمبل. [س ُ ب ُ] (اِ) سنبل. (از ناظم الاطباء). رجوع به سنبل شود.

سمبل کردن. [س َ ب َ ک َ دَ] (مص مرکب) کاری را سرسری و برای رفع تکلیف انجام دادن. (فرهنگ فارسی معین).

عملی که بدون دقت و ظرافت انجام گرفته باشد

سر به هم آوردن کاری را گویند که درآن دقت و مواظبتی نشده باشد.

قفس

ترازو

(سَ بَ) (اِ.) (عا.) = سنبل: کار سرسری، سطحی.

(~. کَ دَ) (مص ل.) (عا.) کاری را سرسری و بدون دقت انجام دادن.

نشانه، نمونه، نماد،

نماد

نماد

رمز، علامت، مظهر، نشانه، نماد

باسن، ران

نرمه های دوطرف باسن، باسن نشمین گاه

(اسم) کار سرسری سطحی.

132