معنی سردمدار | جدول یاب

لغت نامه دهخدا

سردمدار

سردمدار. [س َ دَ] (نف مرکب، اِ مرکب) پاتوغدار. (یادداشت مؤلف). || رئیس و پیشوای مردم. (یادداشت مؤلف). || پلیس سرگذر. (یادداشت مؤلف). || نوعی دشنام که پدران و مادران به پسران ناخلف دهند. (یادداشت مؤلف). سخت رذل و پست. (یادداشت مؤلف).

شمل

شمل.[ش َ م َ] (اِ) (اصطلاح عامیانه) باباشمل. سردمدار. باباماما. کیمسن. رجوع به فرهنگ لغات عامیانه شود.

مترادف و متضاد زبان فارسی

سردم‌دار

رئیس، سرپرست، رهبر، خانقاه‌دار

متولی

مدیر اماکن‌متبرکه، مدیر موقوفه، سرپرست، کارگزار، متصدی، سردمدار

فارسی به انگلیسی

سردمدار

Apostle, Boss, Headman, Mover And Shaker, Pilot, Prince, Ringleader

فرهنگ معین

سردمدار

(سَ دَ) (ص فا.) سردسته، رییس.

بابوفیسم

(بُ) [فر.] (اِ.) نام جنبشی انقلابی در فرانسه قرن 18 به رهبری فرانسوا نوئل بابوف که هدف آن ایجاد جمهوری برابری بود - رفتار یکسان با همه افراد در همه امور اجتماعی - بابوفی ها نماینده ماتریالیسم قرن 18 فرانسه و اندیشه های انقلابی آن و نیز سردمدار تند [خوانش: (بِ) (ص نسب)]